Reversi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
abcdefgh
8
d5 – O O
e5 – X X
d4 – X X
e4 – O O
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Układ pionów przy rozpoczęciu gry.

Othello (również Reversi) – gra planszowa dla dwóch osób, rozgrywana na planszy o wymiarach 8 na 8 pól (jak w szachach i warcabach) przy pomocy 64 białych i czarnych pionów. Należy do gier strategicznych, które charakteryzują się szybkimi zmianami sytuacji i wyników. Gra wymaga myślenia perspektywicznego. Jest znana od końca XVIII wieku, zyskała popularność w połowie XIX wieku w Europie. Największy sukces Polaka na międzynarodowej arenie to zdobycie tytułu Mistrza Europy przez Miłosza Cupiała w 2009 roku[1].

Cel gry[edytuj | edytuj kod]

Celem gry jest wypełnienie planszy większą liczbą własnych pionów niż przeciwnik. Gra kończy się, gdy żaden z graczy nie może wykonać poprawnego ruchu, czyli:

  • gracze zapełnią planszę,
  • żaden z graczy nie może wykonać ruchu,
  • jeden z graczy straci wszystkie swoje piony.

Najczęściej koniec gry następuje po całkowitym wypełnieniu planszy.

Gra[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Wszystko rozpoczyna się od stanu, w którym na planszy są już ustawione cztery piony. Są to dwa piony czarne i dwa białe. Pierwszy ruch wykonuje rozgrywający piony czarne.

Piony przeciwnika zdobywa się, otaczając je w jednej linii. Zdobyte piony zmieniają kolor i przynależność. Na przykład jeśli gracz rozgrywający piony czarne spostrzeże linię pionów białych, na której jednym końcu stoi pion czarny, może dostawić swój pion także na drugim końcu linii. Wszystkie otoczone białe piony zmienią kolor na czarny (dotyczy to wszystkich linii prostych: poziomych, pionowych i ukośnych).

Jedyne dozwolone ruchy polegają na otaczaniu i zdobywaniu pionów przeciwnika. W każdym ruchu należy zdobyć co najmniej jeden pion przeciwnika.

Jeśli gracz nie może wykonać żadnego dozwolonego ruchu, traci kolejkę i wykonuje go drugi gracz.

Obliczanie wyników[edytuj | edytuj kod]

W "tradycyjnych" grach na końcu partii sumuje się piony i wygrywa gracz, który ma ich najwięcej. W grach komputerowych wyświetlane są liczby czarnych i białych pionów, więc cały czas jest się na bieżąco. Wyniki graczy mogą się zmieniać przy każdym ruchu. Trzeba jednak pamiętać, że najważniejszy jest wynik końcowy.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miasto Złoto Srebro Brąz 4. miejsce
1977 Tokio Japonia Hiroshi Inoue Norwegia Thomas Heiberg Filipiny Rey Ilagan Stany Zjednoczone Carol Jacobs
1979 Rzym Japonia Hiroshi Inoue Stany Zjednoczone Jonathan Cerf Wielka Brytania Joseph Alan Woch Włochy Vincenzo Peccerillo
1981 Bruksela Japonia Hidenori Maruoka Stany Zjednoczone Brian Rose Włochy Pier Andrea Morolli Francja François Pingaud
1983 Paryż Japonia Ken'ichi Ishii Wielka Brytania Imre Leader Stany Zjednoczone Brian Rose Włochy Paolo Ghirardato
1985 Ateny Japonia Masaki Takizawa Włochy Paolo Ghirardato Stany Zjednoczone David Shaman Wielka Brytania Neil Stephenson
1987 Mediolan Japonia Ken'ichi Ishii Francja Paul Ralle Stany Zjednoczone David Shaman Dania Karsten Feldborg
1989 Warszawa Japonia Hideshi Tamenori Wielka Brytania Graham Brightwell Wielka Brytania Peter Bhagat Stany Zjednoczone David Shaman
1991 Nowy Jork Japonia Shigeru Kaneda Francja Paul Ralle Stany Zjednoczone David Shaman Stany Zjednoczone Brian Rose
1993 Londyn Stany Zjednoczone David Shaman Francja Emmanuel Caspard Francja Philippe Juhem Japonia Noboyuki Takizawa
1995 Melbourne Japonia Hideshi Tamenori Stany Zjednoczone David Shaman Stany Zjednoczone Tatsuya Mine Francja Emmanuel Caspard
1997 Ateny Japonia Makoto Suekuni Wielka Brytania Graham Brightwell Włochy Donato Barnaba Francja Marc Tastet
1999 Mediolan Holandia David Shaman Japonia Tetsuya Nakajima Japonia Kazune Aoki Norwegia Jan-Kristian Haugland
2001 Nowy Jork Stany Zjednoczone Brian Rose Stany Zjednoczone Raphael Schreiber Japonia Kazuhiro Sakaguchi Niemcy Matthias Berg
2003 Sztokholm Stany Zjednoczone Ben Seeley Japonia Makoto Suekuni Niemcy Andreas Höhne Japonia Hiroshi Goto
2005 Reykjavík Japonia Hideshi Tamenori Korea Południowa Kwangwook Lee Francja Takuji Kashiwabara Japonia Tamaki Miyaoka

Mistrzynie świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miasto Mistrzyni Wicemistrzyni
2005 Reykjavík Japonia Hisako Kinoshita Japonia Mami Yamanaka
2006 Mito Japonia Toshimi Tsuji Hongkong Katie Wu
2007 Ateny Japonia Yukiko Tatsumi Szwecja Caroline Sandberg Odsell
2008 Oslo Niemcy Liya Ye Japonia Yukiko Tatsumi

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Europy[2][edytuj | edytuj kod]

Rok Mistrz
2014 Francja Takuji Kashiwabara
2013 Francja Takuji Kashiwabara
2012 Francja Takuji Kashiwabara
2011 Francja Takuji Kashiwabara
2010 Wielka Brytania Imre Leader
2009 Polska Miłosz Cupiał
2008 Włochy Michael Borassi
2007 Wielka Brytania Imre Leader
2006 Francja Takuji Kashiwabara
2005 Wielka Brytania Graham Brightwell
2004 Niemcy Andreas Hoehne
2003 Francja Takuji Kashiwabara
2002 Francja Takuji Kashiwabara
2001 Francja Takuji Kashiwabara
2000 Francja Stephan Nicolet
1999 Francja Emmanuel Caspard
1998 Francja Emmanuel Caspard
1997 Francja Mark Tastet
1996 Stany Zjednoczone David Shaman
1995 Francja Mark Tastet
1994 Francja Mark Tastet
1993 Francja Mark Tastet
1992 Wielka Brytania Graham Brightwell
1991 Wielka Brytania Imre Leader
1990 Wielka Brytania Peter Bhagat
1989 Dania Karsten Feldborg
1988 Wielka Brytania Imre Leader
1987 Wielka Brytania Peter Bhagat
1986 Wielka Brytania Imre Leader

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Gry Świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 275. ISBN 978-83-01-14914-7.
  2. European Grand Prix Othello. [w:] Othello News [on-line]. [dostęp 2015-06-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]